Arkadaşının Yoluna Taş Koymak... Talip&Alben

Erkekler, ortamda güzel bir kadın varsa, ve arkadaşlarından biri o güzel kadına yazılmaya çalışıyorsa, yazmaya çalışan çocuğun anasından emdiği sütü burnundan getirmeye bayılırlar. Niye olduğu üzerine çok fazla kafa yormak istemiyorum, ama öyledir. Atıyorum şöyle ortamlar olur:

Arkadaşlar arasındasın. 2 çift, 2 kız, bir de erkek, 7 kişilik bir grup. Sevgilisiz gelmiş iki kızdan biri süper. Hal böyle olunca da tek erkek olan arkadaş da sabah erkenden kalkmış vize kuyruğuna girmiş. İstekli vize için, bütün belgeler filan tamam. Çok pis yazılacak kıza. Sıçık biyometriğini bile çektirmiş. Bir isim vereyim adama bari, hep bir erkek diye bahsetmeyeyim. Talip. Talip koydum koçumun adını. Fena halde Talip. Soyadı da Yürekten: Talip Yürekten. Kız da güzel kız şimdi... Onun adı da Alben olsun. Alben Birumut.

O gün artık ne yapılacaksa, program yapılmış. Gruptaki üç erkek de birbirlerini iyi tanıyorlar, eski arkadaşlar. İkisi sevgilisiyle gelmiş, Talip Sapinto. İki de tek tabanca kız var. Kızlar, erkekler dolayısıyla tanışıyorlar daha çok. Ancak yine da yakın arkadaşlar diyebiliriz.
Alben çok güzel, su içinde 7,3 (Su içinde derken mecazi manada değil, denizde bikiniliyken) KGG ile 7,5’u rahat zorlar. Talip de güzel çocuk Allah var. Fakat Talip hafiften maymunize olmuş. Ya da oldu olacak. Talip, diğer iki erkek arkadaşıyla Alben’in albenisi üzerine konuşmamış. Biraz öyle yönleri var Talip’in, her boku konuşur, bu işlerde ketumluğu sever. O yüzden bu yolda yalnız. Talip maymunize oldukça diğer iki erkek arkadaş, birbirlerine bakıp ince ince gülüyorlar. İçlerinden “Yapma olm Talip, bunlar seni sonuca götürecek hareketler değil.” diyorlar. Ancak çoğu zaman kendilerinin de bu durumda olmalarının acısı tatlı tatlı sızlatıyor yüreklerini. Biliyorlar, bu doğru değil, ama onlar da hep bi kadını etkilemek istediklerinde aptallaşabiliyorlar. Talip kapıları zorluyor. Alben ise her şeyin farkında. Hiçbir şey anlamıyormuşa yatıyor. Az anasının gözü değil (Geçmiş anneler günü kutlu olsun, ana geçirmesem bu yazıda ayıp olurdu). Alben’in ortamdaki üç kız arkadaşı da Alben’le durumu konuşmamış. Kendi aralarında şey diyorlar: “Alben istemese, şimdiye kadar kırk kere kovalamıştı Talip’i”. Erkekler, Alben’in halinden hiçbir şey anlamıyorlar, daha doğrusu anlayış göstermiyorlar. Oğlan maymun oldu sadece diye görüyorlar. Ama ortamdaki kızlar, Alben’in pozitif olduğunun farkında. Alben, neredeyse hiç ışık yakmıyor Talip’e. Ancak kızlar biliyor, yakılmayan bir ışık, kapatılan bir kapıdan çok daha umut vericidir.

Talip akınlarını sıklaştırıyor. Ortamdaki diğer kızlar, hiçbir şey yokmuş gibi ultra bir profesyonellikle olaya yaklaşırken, erkekler Talip’e karşı agresifleşiyorlar. Talip Alben’e, işyerinde son dönemdeki bir sorunu nasıl da kolaylıkla çözdüğünü anlatırken, erkeklerden biri şey diyor.

“Lan Talip,ne komikti lan di mi? Matematikçi seni sözlüye kaldırdığında nası osurmuştun lan tahtada” “Hahahahahaha, hohohohoho.”

Talip de gülüyor. Çaresiz, bozulamaz çünkü o durumda, bozulursa masanın kompleksli adamı oluverir. Ayar çekmesi lazım. “11 yaşımdaydım lan o zaman.” Filan diye gülerek ortamı toparlamaya çalışıyor. Ancak “Hay ben senin 7 sülalenin yüzüne osurayım” diye geçmiyor da değil içinden. Biraz dolambaçlı yollardan da olsa Talip bu durumu da atlatıyor, sözlüde osurduğu ufak ufak unutuldu, ancak laf oraya dönmesin diye muhabbette ara ara kıvırmalar, konu saptırmaları yapması gerektiğini biliyor. Talip günün başındaki o Talip değil. Artık içi hiç rahat olmayacak. Alben’i etkilemeye çalışırken, hemcinslerinden gelecek ataklara karşı da hazırlıklı olmak zorunda kaldı çünkü, odak ikiye bölündü: Alben ve hemcinsleri. Talip 1-0 mağlup, üstelik golü beklemediği kanattan yedi. Yine de devam eder Talip, çünkü o gerçek bir talip. Masada herkese anlatıyor hikayelerini, ama en çok Alben’e bakıyor. Haydi Talip devam et.

Gülün bakalım kendinizce muhabbet kuşlarına

Talip Alben’i dinlemek istiyor, ona kendini iyi hissettirecek sorular sorup, Alben’in cevap vermesini ve muhabbetten zevk almasını sağlıyor. Muhabbet rayına girdi. Alben gülmeye başladı. Talip de biraz rahatladı. Yapma Talip, rahatlık çok büyük yanlış Talip. Yine bir ters kademe hatası, erkekleri çok boşladı.

“Talip lan, senin bi eski sevgili vardı, bi gece çok içtiğinde kusmuştun ya kızın üstüne, ertesi gün ayrılmıştınız. Onu gördük geçen...”

2-0 oldu. Diğer erkek attı bunu da. Talip 1-1’i yakalamak üzereyken bir anlık dalgınlık, futbolumuzun en büyük yarası olan zor gol atıp kolay gol yeme hastalığımızın nüksetmesine sebebiyet verdi.
Demiştim, Alben anasının gözü. Her şeyin farkında. Bu konuya daha gülünemeden, o hikayeye geçilmeden, başka bir konu attı ortaya. Talip’i kurtardı: 2-1.

Gün bitiyor, artık dağılma vakti. Talip son sözü söylemedi, Alben’e nereye gideceğini sordu. “Aaa, tam yolumun üstü, ben de orada bir yere uğrayacağım zaten.” dedi. Halbuki nasıl alakası yok o yolla, olsun. Alben’i Talip bırakacak. Üstelik erkek arkadaşlarından hiçbiri o arabada olmayacak: 2-2. Hiç olmazsa bir puan, o bir puan sezon sonu şampiyonluğun anahtarı olabilir. Bravo Talip.

Sorun aslında biraz şurada, Talip arkadaşlarına durumu izah etmediği için, arkadaşları da sorumluluk hissetmiyorlar. O kadar yıllık arkadaşları olmasına rağmen acımasızlaşabiliyorlar. Zaten hafiften gerginliği de bu yaratıyor. Anlatmamış olmak. Ne olursa olsun çok büyük salaklık. Bana yapsa bunu arkadaşlarım, büyük arıza çıkartırım.

Yahu adamı asiste edeceğin yerde, hayatını zorlaştırıyorsun. Bence, bir erkek belli bir yaşı geçmiş ve bu salaklığı hala üzerinden atamamışsa, o heriften hiçbir b.k olmaz. Burada Talip’ten taraf olmam, onun büyük masumiyetinden kaynaklanmıyor, pozisyonlar değişse, o da aynı şeyi yapabilir. Unutulmaması lazım, arkadaşlar destek içindir, köstek değil. Haftasonu Billie Jean’in bir arkadaş grubunda gözlemledim bu durumu. Yazasım geldi.
Ben böyle şeyleri yapmayı bırakalı 10 sene filan oldu ama, hala çok görüyorum çevremde. Yapmayın böyle şeyler beyler. Ayıp oluyo.